Το ανάγλυφο του εδάφους είναι έντονο και στις γύρω πλαγιές του χωριού είναι φτιαγμένες οι λεγόμενες πεζούλες, αναβαθμίδες δηλαδή που δημιουργούν μικρά καλλιεργήσιμα κομμάτια γης συγκρατώντας το χώμα. Σε σημεία (Σκαφιδάκια, Πλακάκια, Μουρί) του χωριού υπάρχουν βουλίσματα, που ήταν χώροι εξόρυξης πέτρας – πλακών για το κτίσιμο και το σκέπασμα των σπιτιών.
Βόρια του χωριού η περιοχή έχει χαμηλή βλάστηση και χρησιμοποιούταν για κτηνοτροφία και σπορά δημητριακών. Μέσα και νότια από το χωριό, για να προφυλάσσονται από το χιόνι και τους δυνατούς ανέμους, βρίσκονται τα παραγωγικά δέντρα του, κυρίως ελιές (Καλογρές, Σκουλουδιανά) αλλά και αμπέλια (Έξω Αμπέλια, Δρακόλακα, Πλέκτης, Πλάτες, Πλακάκια), αμυγδαλιές, μουριές (ήμερες – άσπρες και άγριες – μαύρες) και αχλαδιές (ήμερες – απιδιές και άγριες – αχλάδες), κορομηλιές, αλλά και πολλοί πρίνοι. Στα κηποχώραφα μέσα στο χωριό καλλιεργούνται κηπευτικά: πατάτες, φασόλια, ντομάτες, κολοκύθια, κ.α.
Το Αργαστήρι είναι το πιο ευνοημένο χωριό της περιοχής από άποψη νερών. Τρεις κυρίως πηγές ποτίζουν τους κήπους του γεμίζοντας στέρνες, λιγότερο η Βρύση μέσα στο χωριό στα Μελιανά και κυρίως οι Κουφάλες ψηλότερα στα ΒΑ και του Χαράκου στα ΒΔ. Οι Κουφάλες είναι η κυριότερη πηγή με τη μεγαλύτερη στέρνα. Παλιότερα ίσως λειτουργούσε μύλος τον χειμώνα, αφού βρέθηκε το «βούτσι» του που οδηγούσε το νερό χαμηλότερα, σ΄ αυτόν. Οι Κουφάλες τροφοδοτούν και τη δεξαμενή του δικτύου ύδρευσης στα Ψαριανά, το οποίο κατασκευάστηκε το 1969. Υπάρχουν και άλλες πηγές με λιγότερο ή περισσότερο παροδική παροχή νερού, όπως το Βρυσί πάνω από τον Αι Γιώργη (το νερό του είναι τόσο καλό ώστε λέγεται ότι ένας τούρκος πασάς από τον Καμπανό έστελνε και του έφερναν από εκεί νερό), στο Κάτω Χαράκου ή Σκουλουδιανή Βρύση στα Σκουλουδιανά, του Λαγούδι το βρυσάλι στις Καλογρές (Φαραγγούλια), και ψηλά στα Βρυσιά. Παρόλα αυτά, παλιότερα κυρίως το νερό δεν έφτανε για όλους και ακόμα και σήμερα οι στέρνες για το πότισμα των κήπων ανοίγουν και κλείνουν με αυστηρό ωρολόγιο πρόγραμμα.
Το χειμώνα, παλιότερα κυρίως και μετά από δυνατές βροχοπτώσεις, οι μικροί χείμαρροι του Αργαστηρίου «φουσκώνουν» και κατεβάζουν νερά. Οι κυριότεροι είναι το Πέρα Ρυάκι (Σκαφιδάκια – Χειλαδιανά – εκκλησία - Καλογρές), ο Λουπόριακκος, που χρησιμοποιήθηκε και ως σκουπιδότοπος του χωριού, δυτικά από τα Μαλανδριανά και ο Ρέτζακας, από του Χαράκου. Το μικρό αυτό υδρογραφικό δίκτυο είναι παρακλάδι του Σκαφιδιανού χειμάρρου, ο οποίος με τη σειρά του ενώνεται στον Καμπανό (θέση Μαγκανάρι) με τον Αγερεινιώτη ποταμό.
Το κλίμα της περιοχής είναι πολύ υγιεινό, γενικά μεσογειακό προς ορεινό. Οι χειμώνες είναι μάλλον ήπιοι χωρίς να λείπουν οι χιονοπτώσεις και το χαλάζι (κουκοσάλι) και η θερμοκρασία σπάνια πέφτει κάτω από τους 0ο C. Οι βροχοπτώσεις είναι οι υψηλότερες της Κρήτης και οι άνεμοι φυσούν όλο το χρόνο με εξαιρετική ορμή, λόγω του έντονου ανάγλυφου της περιοχής. Τα καλοκαίρια είναι θερμά και ξηρά αλλά η θερμοκρασία σπάνια ξεπερνά τους 35οC.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου